و اما بعد …

نوشتن همیشه خوب است، اینکه بتوانی احساسات و روحیات خود را ثبت کنی، تجربیاتت را ماندگار کنی. نوشتن از عکس هم بهتر است، نوشته ها را می توانی هر مدل که دوست داری و هر طوری که هستی و یا نیستی ثبت کنی اما عکس ها نه. این حس من نسبت به نوشتن است. شاید درست شاید اشتباه. به هر حال من عاشق نوشتن هستم. امیدوارم که این رشته ناگسستنی باشد و تا ابد ادامه پیدا کند.

در این روزگار که زندگی ها سخت شده، نوشتن می تواند کمی باعث انبساط خاطر شود و صد البته گفت و شنود ها و انتقادات و پیشنهاداتی که مطرح می شود.

بازدیدها: 14

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.