تعطیلات چند روزه، فرصت مناسبی شد تا به یکی از آرزوهای دیرینم که، سفر به جنوب کشور، بندر عباس و خلیج فارس بود، نائل شوم.

سفر خود را با تخمین مسافت و مسیر های مورد نظر، و برآورد هزینه های و وسایل مورد نیاز آغاز کردم. با توجه به اینکه در فصل زمستان بودیم و مسیر طولانی و همراهی خانواده، دقت بیشتری می بایست به عمل می آوردم. بر طبق نقشه های راهیابی، می بایست مسیری معادل 1304 کیلومتر طی می شد که این برای یک روز و همراهی خانواده کمی سنگین بود. خوب معقول بود که مسیر را در دو قسمت طی کنیم و بهترین انتخاب، توقف در میان راه بود و خبر خوب اینکه یزد، تقریبا در میان راه بود و بهترین نقطه جهت توقف.

بنا را بر این گذاشتیم که از تهران راه افتاده و از اتوبان قم و سپس کاشان و تا حدودی اصفهان به جاده و مسیر اردستان و بعد نائین و اردکان و میبد و در نهایت به یزد برسیم. مسیر مناسب و جاده ها دو بانده بودند و جز بعضی مسیر های کوچک اغلب از جاده های مناسبی گذشتیم. حدود ساعت شش صبح از تهران که راه بیافتید و با سرعت متوسط 100 کیلومتر، بین شش تا هفت ساعت در راه خواهید بود. ما چون در قم توقفی داشتیم جهت صرف صبحانه( جاتون خالی، حلیم و نون سنگگ تازه) و یه مختصر کاری هم با داروخانه داشتیم، تقریباً حدود ساعت دو به یزد رسیدیم.

    اما یزد؛ معمولاً عادتم بر این است که قبل حرکت تمامی کارها را باید برنامه ریزی کرده باشم و از همین رو، هتل محل اقامت را نیز از طریق سایت ها و راهنمایی دوستان و نظرات کاربران، رزرو کردم. هتل به اسم، هتل-کاروانسرای باغ مشیر، هتلی با بافت سنتی بود. از عکس ها و نظرات مراجعه کنندگان، و همچنین معرفی یکی از دوستان؛ که همه نظر مثبت داشتند، قانع شده بودیم که جای خوبی را رزرو کردیم. اما چشمتان روز بد نبیند. اول اینکه در یزد نادر افرادی این محل را می شناسند، با هزاران مکافات خیابان و یک تابلو از این هتل پیدا کردیم اما هرچه خیابان را بالا پائین کردیم چیزی پیدا نکردیم. جالب تر اینکه حتی سکنه بومی همان کوی هم آشنایی با این نام نداشتند. خلاصه اینکه با مکافات به محدوده هتل رسیدیم، اسم کاروانسرا یزد بود و نه مشیر. تصمیم گرفتم از این هتل بپرسم که مشیر کجاست؟، که فرمودند همینجا. گفتم “خوب اینکه یزده”، گفتند “همونه”.

    محیط بیرونی هتل به صورت سنتی و زیبایی بازسازی شده بود، اما اتاق ها با توجه به بافت قدیمی هتل، کوچک و علارغم ادعا مسئول پذیرش، چندان تمیز نبود. با توجه به باز بودن درز درب ها و پنجره ها، سیستم گرمایش کافی نبود. مینی بار فقط شامل آب معدنی، چایی و نوشابه قوطی میشد.

    از نکات قابل توجه دیگر اینکه مسئول پذیرش، مدعی پاکیزه بودن فرش ها بود و اینکه کسی با کفش به داخل تردد نمی کند؛ در حالیکه خود در هنگام تحویل با کفش وارد اتاق ها شد. غذای سرو شده در رستوران از کیفیت بسیار نازلی برخوردار بود و کیفیت سرویس دهی و پذیرایی نیز کاملاً معمولی بود.

    و اینکه در نهایت از انتخاب خود پشیمان شدیم. شب برای صرف شام، با راهنمایی یکی از دوستان، تالار یزد را انتخاب کردیم. می توانم بگویم یکی از مرغوب ترین غذاهایی که خوده بودم در همین تالار بود. غذا، کاملاً تازه و با کیفیت بود. من به همه توصیه می کنم وعده ای در این رستوران صرف کنند. این رستوران در بلوار جمهوری – دروازه قرآن – مجموعه تالار یزد، تقریباً در ورودی شهر قرار دارد.

    خلاصه بعد از یک شب اقامت در یزد صبح روز بعد و بعد از دیدن چند تا جای تاریخی یزد، حدود ساعت یازده، به سمت بندر راهی شدیم. از یزد تا بندر هم همان شش الی هفت ساعت راه هست. اما چند تا نکته بسیار مهم در این مسیر باید در نظر داشت.

1- از یزد به بعد، مسیر به شدت پر از تریلر و ماشین های سنگین می شود.

2- کمربندی سیرجان تک باندی و بسیار بی کیفیت و خطرناک هست.

3- از سیرجان تا بندر عباس، سمت موافق اصلاً پمپ بنزین نیست و پمپ های سمت مخالف هم با دسترسی بسیار بدی هستند.

4- سعی کنین طوری تنظیم کنید که از حاجی آباد(شهر قبل مقصد) تا بندر رو به تاریکی نخورید.

5- تریلرها اغلب مثل خودروهای سواری وارد سبقت می شوند(به طور ناگهانی).

6- تو راه یکی دو تا تونل هست که باید مراقب باشید.

خلاصه بعد از رسیدن به بندر و ملاقات دایی و روز بعد عزم سفر به مقصد قشم از مسیر زمینی کردیم. به طور خلاصه بگم که ترجیحاً این کارو نکنین خیلی راحت تر و بهتره. چون هم قشم به وفور تاکسی هست و هم اینکه از شر رانندگی به مدت دو ساعت و منتظر لنچ بودن و … خلاص میشین. توصیه می کنم به قشم هم سفری داشته باشید. برایه مدت 2-3 روز می تونه حساب درگیرتون کنه.

در مسیر برگشت، توقف در حاجی آباد و خرید خرما و مجدد اقامت اینبار در هتل صفائیه که بسیار بهتر و زیباتر از هتل قبلی بود، هم خستگی سفر را از تن بیرون می کنه و هم اقامت مناسبی رو براتون به ارمغان میاره. رستوران و کافی شاپ این هتل هم از غذاهای با کیفیتی برخوردار هست. البته طبعاً گران هم هست.

بازدیدها: 59